De bewoonsters van het studentenhuis bij mij in de straat komen vaak pas thuis wanneer ik naar mijn werk ga. Ze verkeren dan in kennelijke staat en groeten jolig. Niks aan de hand.

De nieuwe huisjongste moet echter nog wennen aan het nachtbraken en het bijbehorende innemen. Toen een van de buurvrouwen gisteren de vuilniszak buitenzette, trof ze het meisje kokhalzend op de stoep. “Euh…sorry… vloerpizza”, giechelde de dronken lor.

Even later spoelde ze de restanten van haar avondje uit overigens keurig weg met een emmer warm water.