door Paul van der Bijl | 13 december 2015 | Taal
“Ik weet het niet hoor. Ben toch een beetje bang dat wandelaars denken dat we ze niet serieus nemen.”
“Welnee joh. Het tegenovergestelde is het geval. Kijk, een vrolijk kleurtje, dat is nogal makkelijk. Dit is anders, dit is humor, doet een beroep op je cognitieve vaardigheden. Je moet er even over nadenken, en dan opeens snap je ‘m. Dat staat voor mij als een paal boven water, haha!”
“Maar zitten mensen daarop te wachten als ze door de duinen wandelen?“
“Daar lopen ze op te wachten, haha! Juist daar, zou ik zeggen. Je maakt je hoofd helemaal leeg door zo’n wandeling en des te ontvankelijker ben je voor spitsvondige prikkelende teksten. Teksten waar je nog een beetje op moet nakauwen: dat is wat mensen willen als puntje bij paaltje komt, haha!”
door Lisette Hilhorst | 11 december 2015 | Taal
Het gebouw waar wij werken is deze week versierd met kerstbomen. Gezellig hoor. Ze zijn misschien wel een tíkkeltje aan de drukke kant, versieringstechnisch.
Collega Richard kwam dan ook gnuivend binnen: “Heb je die kerstboom op de gang gezien? Lélijk! Hij lijkt wel een meisje uit Spijkenisse met veel te veel make-up.”
Wow, wat een goede metafoor. Je hebt meteen een beeld van de boom. Veel blauw, inderdaad. En je ziet dat er veel aandacht aan is besteed, maar desondanks oog het geheel nog steeds goedkoop.
Een metafoor is een stijlfiguur die gebruik maakt van beeldspraak. Je roept een beeld op om iets duidelijker te maken. Sommige metaforen zijn zo ingesleten dat je niet of nauwelijks meer aan het oorspronkelijke beeld denkt (een koude douche, het glazen plafond). Het woord metafoor stamt af van het Griekse woord metapherein dat overbrengen, vertalen betekent.
Veel oorspronkelijke metaforen vind je in de poëzie. En dus ook wel eens in een docentenkamer, op een donkere vrijdagochtend in december. Het geluk zit in het onverwachte.
(Overigens is Richards eigen kerstboom meer een uit de kluiten gewassen Drent en de mijne een dame uit Parijs met rode lipstick.)
door Paul van der Bijl | 10 december 2015 | Woordenboekspel |
Het Ikzegookmaarwat-Woordenboekspel!
door Lisette Hilhorst | 9 december 2015 | Taal |
Het Rijksmuseum in Amsterdam is een groot project gestart om kwetsende namen voor minderheden in de collectie te vervangen door neutrale alternatieven, zo meldt Het Parool. De woorden neger, eskimo, hottentot en indiaan verdwijnen uit de beschrijvingen van de collectie. In de meeste gevallen is het vrij eenvoudig om een minder beladen term te kiezen. De aanleiding voor dit project is het groeiende gevoel van ongemak bij medewerkers en bezoekers over termen die veelal nog uit de koloniale tijd stammen.
Dat de kunstwerken met deze aangepaste beschrijvingen vaak geschilderd zijn met een zeer koloniale blik, laat zich natuurlijk niet zomaar veranderen.
door Lisette Hilhorst | 9 december 2015 | Woordenschat |
Rijden door België is als rijden door een gedicht. De plaatsnamen op de verkeersborden klinken poëtisch: Zwevegem, Lendeleden, Zulte, Spriete. Als vanzelf roepen ze hele werelden op. In Nederland hebben we weliswaar de zeer stoere afslag Hank Dussen en het wonderschone station Rilland Bath, maar in Vlaanderen is het vrijwel elke snelwegafslag raak.
Een vriendin, op weg naar Parijs, reed langs het dorp Deerlijk. ‘Het zou een deerlijke vergissing zijn je hier niet op te wijzen’, appte ze. Prachtige dorpsnaam inderdaad, Deerlijk. Wat een treurnis zal het daar zijn! Je ziet zo de romans van Dimitri Verhulst voor je.
Deerlijk betekent bedroevend, ellendig en wordt in deze tijd vooral nog gebruikt in combinatie met vergissing of het werkwoord zich vergissen. Het heeft dan vooral een versterkende betekenis: zich deerlijk vergissen betekent zich heel erg vergissen.
Recente reacties