Selecteer een pagina

Actiepuntje

Afgelopen dagen had ik wat last van stress. De hoeveelheid actiepunten (waaronder een IZOMW-stukje schrijven) was er de oorzaak van. Als ik gestrest ben, wil ik natuurlijk dat het stressen zo snel mogelijk stopt. Ik streste wat af om van de stress af te komen. Wat een gestres!
Maar vannacht kreeg ik een idee: laat ik er mijn stukje over schrijven. Ik was direct relaxed. Ik realiseer me nu dat ik al lang niet meer écht gerelaxt heb, terwijl relaxen op z’n tijd van levensbelang is. Dan ben ik vast ook een relaxtere docent. Afijn, weer een nieuw actiepuntje dus: een relaxed dagje inplannen.

Het werkwoord stressen vervoeg je  – volgens de officiële regels – als volgt: de stam is stress, maar omdat de dubbele s hier niet nodig is voor een correcte uitspraak, vervalt er één s. De stam wordt dus stres. De laatste medeklinker van de stam zit in ’t ex-kofschip (de moderne variant van ’t kofschip) en daarom vervoeg je met een t: ik streste, ik heb gestrestHet woord gestres is afgeleid van het werkwoord, en schrijf je dus net als de stam met één s.
Relaxed gebruik je als bijwoord of als bijvoeglijk naamwoord als dat onverbogen is. Is het wél verbogen, dan krijg je: relaxte(re). Het werkwoord relaxen heeft als stam relax. De medeklinker x zit in  ’t ex-kofschip. Vervoegen gebeurt dus met een t: ik relaxte, ik heb gerelaxt .

 

Stoïcijns (of juist niet)

Mensen gedragen zich soms raar of dom. En soms maken andere mensen daar een filmpje van, zodat weer andere mensen mee kunnen kijken naar die rare, domme voorvallen. Het is niet altijd verheffend, maar we vinden het toch vaak erg prettig om anonieme anderen de maat te nemen over situaties waarin wij zelf héél anders zouden handelen.

Zo ging er vorige week een filmpje viral, waarin te zien was hoe een gezin – vrouw, man, dreumes – middenin safaripark Beekse Bergen uit de auto stapte, om een groep jachtluipaarden tot op een armlengte te naderen. Het filmpje ging de hele wereld rond, want hier vonden we allemaal iets van. Wat een raar gedrag. Dom. Gevaarlijk ook. Maar we vonden ook iets van de jongeman die het hele incident had gefilmd en van spottend commentaar had voorzien. Had hij niet kunnen ingrijpen, in plaats van passief door te filmen?

De filmer mocht zijn verhaal doen voor de camera van de NOS. Nee, ingrijpen had hij niet aangedurfd. Dat zou de roofdieren misschien juist agressief hebben gemaakt. En hij was wel degelijk geschokt geweest, zo haastte hij zich te zeggen. En toen zei hij iets vreemds. “We waren wel zo geschokt dat we daarna stoïcijns naar huis zijn gereden.”

Stoïcijns? Dat is toch helemaal niet het juiste woord in dit verband? Ik ging haast aan mezelf twijfelen, dus heb ik het opgezocht: sto·ï·cijns (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord): onverstoorbaar, gelijkmoedig. Het stoïcisme of de Stoa is een filosofische stroming, die zich heel kort door de bocht laat omschrijven als: ‘ik laat mij nergens door van de wijs brengen’. De filmer zegt dus het omgekeerde van wat hij bedoelt. Zijn kennelijke onverstoorbaarheid was nu juist wat velen hem kwalijk namen. Ja, misschien niet verheffend, maar dat soort foutjes vind ik erg grappig. Dat zou ik zelf heel anders zeggen.