Journalist Aleid Truijens gebruikt in haar column in de Volkskrant vandaag het enigszins in onbruik geraakte woord pudeur.
Pudeur is een leenwoordwoord uit het Frans, dat weer afstamt van het Latijnse ‘pudor’ dat schaamte betekent.
Het betekent in het Nederlands schroom, fijngevoeligheid, reserve, terughoudendheid in seksuele zaken.
Zou het zo zijn dat het woord in onbruik raakt omdat onze samenleving geen pudeur meer kent? Dus dat het begrip uitsterft en daarmee vanzelfsprekend ook het woord?
Mag ik dan hierbij pleiten voor meer pudeur?
Schamenleving?