Peter Buwalda schrijft elke vrijdag een even geestige als knappe column in de Volkskrant. Vandaag voert hij een man op die woorden achterstevoren kan uitspreken. In een telefoongesprek met zijn moeder valt het woord ecnaelodnoc- traak.
Veel families hebben dit soort taalgrapjes voor ingewijden. Taal bindt immers en verstevigt sociale entiteiten.
Bij mij thuis verwisselen we medeklinkers. Als ik vraag of iemand een thopje kee wil, snapt men meteen wat ik bedoel. We zijn er in de loop der jaren buitengewoon bedreven in geworden en kunnen hele gesprekken voeren. We wisselen het af met letterlijk vertaalde uitdrukkingen (rien à la main). Het gaat nergens over maar we hebben er veel plezier in.
Gewoon uit nieuwsgierigheid: wat zijn de taalcodes van uw familie?
De topje khee kennen wij ook!
Als je bij ons thuis vraagt: wil je een bagel? Dan is het antwoord: jij bent zeker een grappetjesmaker?! (lang verhaal, en zo oud zijn die twee nog niet).
En mijn moeder zegt apenootjes als ze een boertje laat.
Oh, er wordt bij ons thuis over Walla’s gesproken. Walla’s zijn stukken papier/speelgoed waar je van alles mee kan doen. Bijvoorbeeld omhoog gooien en dan heel hard Walla roepen(naar Voilá! Van Buurman & Buurman).
In Frankrijk is het Verlan een soort alternatieve taal geworden.
De artiest Stromae heeft op deze manier zijn naam gevormd.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Verlan
Hee wat leuk, Henk. Dat wist ik nog niet. Dank voor je aanvulling.
En de Engelsen hebben zelfs een woord voor verhapselingen.
Spoonerism (of spoonerisme in het Nederlands)
http://en.wikipedia.org/wiki/Spoonerism
Wij gebruiken thuis ook ” gieuwsnierig”
Een zeetheefje