Deze zin trof ik aan op een yoghurtverpakking. Nou vind ik het persoonlijk eigenlijk al niet zo fijn als een fabrikant zich bemoeit met hoe ik mijn yoghurt eet en van al dat genieten word ik zo langzamerhand moedeloos. Maar afgezien daarvan is dit zinnetje ook taalkundig merkwaardig:
1. Een lekker genietmoment is een pleonasme. Genieten is vanzelf al lekker, je kunt niet vies genieten.
2. Het koppelteken is een vergissing. Het moet genietmomentje zijn.
3. Waarom nou genietmomentje? Een moment is sowieso al een in een oogwenk voorbij. Moet je die yoghurt dan razendsnel naar binnen schransen?
Het antwoord is natuurlijk dat het zo gezellig staat. Met allerlei dichtsmeertaal wordt gewone yoghurt ‘een feestje op je lepel’, ‘een cadeautje aan jezelf’.
Mag ik vriendelijk bedanken?
Dat ben ik op alle fronten met je eens. Brr, genieten (het woord dan). Bijna net zo erg: beleving. Ik zou bijna niet meer naar het zwembad gaan omdat het “beleving in beweging” op de gevel + vlaggen heeft staan.
Als bijwoord van graad betekent vies: erg.
Of ik moet me vies vergissen.
‘Genietmomentje’, inderdaad brrr.
Dat doet me terugdenken aan een paar jaar geleden toen telefonistes de gewoonte hadden om te vragen ‘Heeft u een klein momentje?’
Waarop ik vervolgens vriendelijk riposteerde dat ik dan wel héél snel actie verwachtte, een moment is namelijk al heel kort, een momentje dus nóg korter en een klein momentje, tsja….. ☺
Het probleem heeft zich inmiddels opgelost want wanneer heb je nog een telefoniste aan de lijn?
Ze zijn allemaal vervangen door een belmenu!
Wel naar mijn gevoel – maar ik ben Belg – is er helemaal geen sprake van een pleonasme in “lekker genietmomentje”. In België (Vlaanderen) is de betekenis van “lekker” veel enger: lekker is iets dat aangenaam smaakt. In Nederland wordt “lekker” in veel ruimere zin gebruikt “Lekker weertje vandaag”, dat ga je geen enkele Vlaming horen zeggen. Dus nee, genieten is niet per definitie “lekker”.