door Machteld Bijl | 20 april 2014 | Gesignaleerd, Woordenschat |
De bewoonsters van het studentenhuis bij mij in de straat komen vaak pas thuis wanneer ik naar mijn werk ga. Ze verkeren dan in kennelijke staat en groeten jolig. Niks aan de hand.
De nieuwe huisjongste moet echter nog wennen aan het nachtbraken en het bijbehorende innemen. Toen een van de buurvrouwen gisteren de vuilniszak buitenzette, trof ze het meisje kokhalzend op de stoep. “Euh…sorry… vloerpizza”, giechelde de dronken lor.
Even later spoelde ze de restanten van haar avondje uit overigens keurig weg met een emmer warm water.
door Lisette Hilhorst | 20 april 2014 | Gesignaleerd, Taal |
Iemand zei: ‘De les begint om twaalf uur.’
‘Volgens mij begint hij een uur later,’ antwoordde ik.
‘Nee hoor,’ zei de ander, ‘ik weet het zeker.’ Waarop hij enigszins triomfantelijk vervolgde: ‘Toevallig’.
Wat een merkwaardig gebruik van het woord toevallig is dit eigenlijk. Toevallig betekent meestal ‘niet gepland’, ‘bij toeval’. In het voorbeeld hierboven betekent het volgens mij iets als ‘dit staat vast’. Je spreekt het – anders dan bij het ‘gewone’ toevallig – uit met de klemtoon op beide lettergrepen.
door Lisette Hilhorst | 19 april 2014 | Hoe zat het ook alweer?, Taal
Veel studenten hebben een afkeer van de bezits-s. Ze schrijven Saskia haar boek, Steve McQueen zijn film, Brad Pitt zijn rol, in plaats van Saskia’s boek, Steve McQueens film of Brad Pitts rol.
Nu is deze constructie niet fout, maar wel erg informeel. Ik raad hem in geschreven taal eigenlijk gewoon af. Onze Taal meldt ook dat de constructie doorgaans als te informeel wordt beschouwd.
Ik kan de voorkeur van de studenten niet verklaren. Misschien zijn ze bang fouten te maken bij de bezits-s? Er zijn inderdaad wel een paar valkuilen. De belangrijkste is dat het in het Nederlands anders is dan in het Engels.
Dit is de vuistregel: Je schrijft de s direct aan het woord vast: Jans verjaardag, Sannes haar.
Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen:
- Als het woord eindigt op een lange klinker, gebruik je een apostrof: Angelina’s kinderen. De uitzondering op deze uitzondering is é: Beyoncés concert.
- Afkortingen krijgen ook een apostrof: HP’s lessen.
- Als het woord eindigt op een sisklank vervalt de s en schrijf je alleen de apostrof: Sas’ schrift, Lex’ jas.
door Lisette Hilhorst | 18 april 2014 | Gesignaleerd, Taal
Journalist Olaf van M van Tweakers twitterde gisteren: ‘Je bent pas echt een medium van waarde als je je eigen gekkies hebt.’
Een dag eerder hoorde ik ook al van iemand die zijn site interactiever wilde maken: ‘Maar ik wil niet dat er te veel gekkies gaan reageren.’ Trendje?
Gekkie was jarenlang een woord dat je voor je kleine neefje gebruikte: ‘Nee, niet nog een snoepje, gekkie.’ De nieuwe gekkies zijn gewoon gekken. Maar noem ze gekkies en je bent onmiddellijk mild ironisch eufemistisch bezig.
Eigenlijk vind ik het best een cool woord. Maar echt, hè.
door Lisette Hilhorst | 17 april 2014 | Taal, Taalergernissen |
Collega Michael is een Brit en vindt het geen enkel probleem als Nederlanders geen Engels spreken. Het stoort hem daarentegen wel dat veel Nederlanders dénken dat ze goed Engels spreken, terwijl dat vaak vies tegenvalt.
Het ernstigste voorbeeld is natuurlijk oud staatsman Luns die eens tegen president Kenndy opmerkte: ‘I fok horses.’ Kennedy dacht aan een vergissing en vroeg: ‘Pardon?” Waarop Luns zei: ‘Ja, paarden.’
Ook de hogeschool kan er soms wat van. Voor onze buitenlandse studenten wordt alle informatie tweetalig aangeboden. Maar in de vertaling gaat dat geregeld mis. Michael trakteert ons dan steevast op een: ‘wat ik nou toch weer zag.’
Gisteren was dat onderstaand bord.
Hoe heet een klaslokaal in het Engels? Gewoon een classroom. Education room is niks. Behalve dan een overtreding van het verbod op nepdeftig taalgebruik.
Recente reacties