We hadden een kwestie. De gemoederen liepen op. Iedereen vond er wat van. Ik ook.
Ik was mordicus tegen.
Mordicus stamt af van het Latijnse mordicus dat ‘met de tanden vasthoudend’ betekent. Het komt alleen voor in de uitdrukking ‘ergens mordicus tegen zijn’. Als je ergens mordicus tegen bent, ben je er zo fel tegen dat je niet snel overtuigd zult worden van het tegendeel.
Best fijn voor een keer.
In jouw (Lisettes) geval zou je dan natuurlijk eigenlijk mordica moeten gebruiken.
Maar nu ik erover nadenk zijn zowel mordicus als mordica fout wat de Latijnse grammatica betreft. -us en -a zijn namelijk allebei uitgangen van het bijvoeglijk naamwoord, terwijl het woord in de constructie ‘Ik ben mordicus tegen’ duidelijk de rol van bijwoord vervult: het zegt immers iets over de mate van ‘ergens tegen zijn’. De echt juiste vorm is dan eigenlijk mordiciter.
Maar ja, bij ontleningen telt de grammatica van de brontaal nu eenmaal zelden mee.
Gemoederen. Mooi woord voor het volgende woord van de dag.
@Dirk Paul Het is dat we er nu net een punt achter hebben gezet…