Ik moest zojuist een noodstop maken voor een wazige Italiaanse toerist die pardoes voor mijn fiets overstak. Tja, fietspaden hebben ze niet, thuis in Padua. En koffieshops vast ook veel minder.
De adrenaline gierde door mijn aderen. Uilskuiken! Eigenlijk gebruikte ik van schrik pardoes een minder parlementaire verwensing. Daar heeft zo’n Italiaan toch geen erg in, meende ik. ‘Scusi,’ zei hij daarop allerhartelijkst. Waarop ik pardoes weer spijt had natuurlijk.
Pardoes betekent ‘opeens, plotseling’. De etymologiebank meldt dat pardoes mogelijk een klanknabootsend woord is, het woord zou klinken als een doffe slag. Dat vind ik eerlijk gezegd wat twijfelachtig. Maar een andere verklaring heb ik ook niet.
Recente reacties