‘In het gele gebouw mag niet gerookt worden,’ werd er omgeroepen. Nu rook ik niet, dus dacht ik er verder niet over na. Maar waar was eigenlijk dat gele gebouw?
Het bleek dat de omroepster het ‘gehele’ gebouw bedoelde.
Het inslikken delen van delen van woorden heet broddelen. De beroemdste broddelaar is tuuk Jan Peter Balkenende, de voormaag mispreesdent. Zo erg als bij hem is het bij de meesten van ons niet, maar bijna iedereen slikt eilijk wels een lettergreep in. Zolang de toehoorders je begrijpen, is er niets aan de hand. Maar misschien kan de omroepster voortaan toch beter ‘gehele gebouw’ zeggen.
Het heet pas broddelen als het problematisch is, zoals bij Balkenende inderdaad. Hier en daar wat letters inslikken is doodnormaal – zij het in het geval van g(eh)eel niet erg handig, natuurlijk.
Je schrijft eilijk voor eigenlijk en nu moest ik direct aan het nieuwe boek van Jan Kuitenbrouwer denken: Eik bes leuk. Toen ik het voor het eerst las, moest ik toch even nadenken over wat eik betekende, maar eik is natuurlijk ook een hele korte vorm van eigenlijk.
Gele manneke plaus!
Ik vind dat Paul de Leeuw er ook een handje van heeft.
Becel, goed voor harde bloedvaten.