Een website heeft een voorkant (daar kijkt u nu naar) en een achterkant. Niet letterlijk natuurlijk, maar zo wordt dat genoemd. Aan de achterkant kun je op het ‘dashboard’ kijken welke zoektermen bezoekers gebruikt hebben om bij ons terecht te komen. De meeste mensen zoeken op de naam van de site of naar de betekenis van een van onze ‘woorden van de dag’. Daarnaast zijn er mensen die per ongeluk bij ons verzeild raken met vragen waar ik toevallig het antwoord op weet. Rondje van de zaak:
- Vandaag vroeg iemand aan Google wat moet je zeggen als iemand zegt hey schatje? Nu hebben we weleens over schatje geschreven, maar koppelden er toen geen advies aan. Ik adviseer: doodzwijgen.
- Iemand anders typte in vrouwtjesschapen heten. Ooien, mevrouw of meneer.
- Zoektermen die vaak voorkomen zijn hij wil of hij wilt? En hij wil of hij wou. Goed zo, zoeker, u voelt al dat er iets wringt. Het antwoord vindt u hier.
- We hebben onze hond laten inslapen stijlfiguur. Dat is een eufemisme.
- Is woord belazeren grof? Ik zou zeggen van wel, maar niet héél grof.
Dan de vreemdere zoekopdrachten:
- Frans armgebaar. Geen idee, sorry. Maar wel heel intrigerend.
- het luidruchtig ge. bruik hiervan in het ov ergert veel mensen. Hmm, iemand die een makkelijke puzzel invult? Zes letters? Mobiel. Vier letters? iPod
- Madeleine met appelstroop. Dit is iemand die het culinair experiment niet schuwt. Kijk eens hier.
- Hoe herken je ergernis? Zuchten, daar begint het mee
- klap het woord koe, dit lijkt me de beginregel van een gedicht.
‘Frans armgebaar’ was een paar maanden terug veel in het nieuws. Een Franse, antisemitische komiek kwam in opspraak door een armgebaar die verwant is aan de Hitlergroet, de quenelle:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Quenelle_%28gebaar%29
Een armgebaar die?
Ik voorspel dat het woordje dat over 10 jaar is verdwenen uit de Nederlandse taal.
Ja, een slordigheidje die ik, pardon, dat ik wel vaker maak de laatste jaren. Ik zag het niet.
Je bent niet de enige hoor, ik moet er ook vaak bij nadenken.
Op radio en tv hoor je het dagelijks tientallen keren mis gaan.
Als het maar vaak genoeg fout wordt gedaan, wordt het vanzelf goed 😉
Frans armgebaar, ik moest meteen aan “geste” denken
En woorden klappen leerden wij op de basisschool, als methode om het aantal lettergrepen te bepalen. Als je ‘koe’ moet klappen heb je er misschien nog niet heel veel gevoel voor, maar ok.
‘Laten inslapen’ als eufemisme: schandalig is ‘onze kat is geholpen’. Mogen we dankbaarheid verwachten??