We kijken dagenlang werk van studenten na. Na een poos valt me op dat er twee typen fouten zijn. Er zijn fouten die wrevel oproepen omdat ze dom en slordig zijn, fouten als ‘me moeder’, ‘hij zegd’.
Maar er zijn ook poëtische fouten. Vandaag las ik: ‘mijn oma heeft een service met een gouden randje’. Eigenlijk vind ik dit een mooiere spelling voor een chic servies.
Wrevel betekent ‘ergernis’ of ‘ongenoegen’. Van Dale meldt overigens als betekenis ‘bitterheid’, ‘bedwongen spijt.’ Mijn taalgevoel vindt dat iets te sterk.
Wrevel is ontleend aan Middelnederduitse vrevel ‘dapperheid, toorn’. Wij spreken het woord trouwens nog steeds uit als vrevel. Die w kwam later (onder invloed van wreed), maar is dus eigenlijk onzin.
Bron: etymologiebank
Recente reacties