Een van de lastigste kwesties van het Nederlands is het wel of niet aaneenschrijven van woorden. De vuistregel is: zoveel mogelijk aan elkaar schrijven, tenzij dat een onleesbaar woord oplevert of er een andere betekenis ontstaat.
Volgens deze regel schrijf je ‘weleens’ dan ook aan elkaar: ‘Ik ben weleens in New York geweest.’
Er is – helaas – ook een uitzondering. Want ‘eens’ kan niet alleen ‘een keer’ betekenen, maar ook ‘met dezelfde mening’: ‘Ik ben het eens met premier Rutte.’
Alleen in deze betekenis schrijf je ‘wel eens’ los: ‘Ik ben het wel eens met premier Rutte.’
Bron: Onze Taal
Onze Taal merkt op dat weleens niet in de woordenlijst staat van de Taalunie. Maar de Taalunie heeft wel een advies over weleens en schrijft het ook aan elkaar. Wel noemen ze nog een ander voorbeeld waarbij je wel en eens los achter elkaar schrijft. Ik vind het wat vergezocht, maar ze noemen het ‘contrastief gebruik’, en dan met een klemtoon op wel. Als voorbeeld geven ze:
Ik zou wel eens naar Afrika willen, in tegenstelling tot wat jij denkt.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/1534/weleens_wel_eens/
Ik ben het niet altijd oneens met Rutte, ik ben het ook weleens wel eens met hem.
Kom op rozijnen, wel eens een beetje door.