Ingezonden brief uit de Volkskrant van gisteren. Jan Meulendijks heeft het over de ‘haar’ziekte. Dat is een benaming voor het in het Nederlands veel voorkomende verschijnsel van ‘onnodige vrouwelijke verwijzing’ (Wikipedia).
Naar onzijdig zelfstandig naamwoorden verwijst men met ‘zijn’. Het Groninger museum viert zijn verjaardag. Naar mannelijke zelfstandig naamwoorden verwijst men ook met ‘zijn’. En naar vrouwelijke dus met ‘haar’. Of een woord vrouwelijk is, kun je vaak zien aan het achtervoegsel. Een woord dat eindigt op -heid, -theek 0f -ing bijvoorbeeld, is vrouwelijk. Onze taal heeft een lemma ‘Woordgeslacht’ dat handig is voor wie twijfelt.
De haarziekte komt ook vaak voor bij geografische namen. Ook die zijn in de regel onzijdig, maar vaak zie je haar-verwijzingen erbij opduiken. Dus Groningen en zijn inwoners. Amsterdam en zijn musea, Nederland en zijn provincies,… zie ook: https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/amsterdam-en-haar-zijn-grachten
Peter Pannekoek in DWDD: “Mijn Nederlands is ook niet je van de”
Nuttige en duidelijke informatie.
Een prima advies natuurlijk voor wie het precies volgens de regels wil doen. Maar ik doe totaal niet mee aan de ‘verharing’ en verwijs al lange tijd alle woorden met zijn. Ik vind het onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke woorden geheel nutteloos en overbodig. Ik weet ook niet wat vrouwelijke of mannelijke woorden zijn, ook nooit geleerd. Er zijn wat vuistregels, maar ook veel uitzonderingen en zul je steeds moeten opzoeken. Ik doe dat niet en schrijf dus ook ‘De regering en zijn plannen’. Ik ben voor afschaffing van het onderscheid, gewoon alles met zijn verwijzen. Ook zie ik niets in de aanduiding ‘onzijdige’ woorden. Ik noem dat ‘het-woorden’. Ik maak alleen onderscheid tussen zijn en haar bij biologische geslachten. Want dat is logisch. In Vlaanderen gruwen ze van mijn opvatting en is het onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke woorden nog springlevend. In Nederland is dat al lang aan het vervagen, en terecht.
Nou, wees dan maar blij dat je geen Swahili hoeft te spreken. Daar heb je geen drie ‘geslachten’ maar negen.