Ik moest een noodstop maken toen de fietser voor mij opeens links afsloeg. “Pas op!”, riep ik.
“Waar bemoei je je mee, kutwijf,” schreeuwde zij terug. Van schrik, mag ik hopen.
Vol adrenaline fietste ik verder. In mijn hoofd bedacht ik diep grievende en schitterend geformuleerde verwensingen die ik haar had kunnen toevoegen.
L’esprit d’escalier, heet dat: op het moment zelf ben je sprakeloos, later weet je precies wat je had wíllen zeggen.
De uitdrukking wordt toegeschreven aan de Franse filosoof Diderot. Pas op de trap op weg naar huis bedacht hij hoe hij op beledigingen had moeten reageren. Letterlijk betekent het zoiets als ‘de scherpzinnigheid van de trap.’ In het Duits schijnt het ‘Treppenwitz’ te heten.
Gemiste kans: Vol adrenaline trapte ik verder. 🙂