Collega Lisette blogde eerder deze week over onderwijsjargon, vaagtaal, iteratie. Vanochtend ontving ik een mail van Vaagtaal met de oproep te stemmen op ‘de vaagste vaagtaal van 2014’.
Op de homepage staat: ‘Taal, dat is onze comfortzone, dat raakt ons en dat willen we op onze kids overbrengen. Taal is onze stip aan de horizon en een houtskoolschets van de toekomst. Taal zit gewoon in ons dna. Daar is noch een ombuiggesprek, noch een doelmatigheidsconsulent voor nodig. Zo is het, en niet anders!’
Ik twijfel nog tussen ‘ombuiggesprek’ en ‘stip aan de horizon’. Stemt u mee?
Ik mag zeker niet op mezelf stemmen?