December in zicht. Dat betekent – voor velen – familieperikelen. Wel of geen Sinterklaas? Eerste Kerstdag bij jullie en Oud en Nieuw bij ons? Van die dingen. Mijn neefje hoopte dat ik Sinterklaas bij hem kwam vieren. Ik hielp hem al een hele zondag met surprises en gedichten en hij vroeg om het uur of ik echt niet kwam op 5 december. Ik beloofde hem er nog eens over na te denken. Een paar dagen later viel er een brief in de bus. Nou nee, geen brief. Een smeekbede: ‘Ik hoop dat julie met ons Sinterklaas vieren want het is altijd zo gezelig. Dank je wel dat je me hebt gehelpt met sprieses. Ik hoop dat julie komen.’

Hartveroverend, maar ik ga niet over stag. Volgens mijn broer had mijn neef toch al niet veel fiducie meer in mijn komst: mijn bedenktijd duurde te lang. Fiducie betekent ‘vertrouwen’. Het komt van het Latijnse  fiducia  dat ‘vertrouwen, stellige verwachting’ betekent (etymologiebank.nl). In de komst van de goedheiligman zélf heeft neef wel fiducie: vol verwachting klopt zijn hart.