Ik stapte gisteren met het verkeerde been uit bed en was de rest van de dag eigenlijk niet te genieten. Vervelend voor mezelf, maar ook voor de mensen in mijn buurt. Toen ik korzelig reageerde op de vraag of ik koffie wilde, werd mij te verstaan te geven dat ik wel erg kortaangebonden was.
Iemand die kortaangebonden is, heeft weinig geduld, kan slecht tegen een grapje. Volgens Onzetaal.nl gaat ‘deze zegswijze terug op het beeld van een hond die aan een kort touw aan zijn hok of aan een paal vastgebonden is, omdat hij onbetrouwbaar is. De hond heeft dus weinig bewegingsruimte, en voelt zich daardoor niet prettig, waardoor hij (nog) minder kan hebben.’
Onzetaal.nl schrijft ook: ‘Het Woordenboek der Nederlandsche Taal vermeldt ook kort ingespannen zijn, met de betekenis ‘spoedig boos worden, lichtgeraakt, gauw gestoord zijn’, ‘opvliegend zijn’. Deze variant is volgens het WNT en Van Dale (2005) in België in gebruik; hij komt voort uit het tuigen en voor de wagen of het rijtuig zetten van trekdieren.’
Recente reacties