Rijden door België is als rijden door een gedicht. De plaatsnamen op de verkeersborden klinken poëtisch: Zwevegem, Lendeleden, Zulte, Spriete. Als vanzelf roepen ze hele werelden op. In Nederland hebben we weliswaar de zeer stoere afslag Hank Dussen en het wonderschone station Rilland Bath, maar in Vlaanderen is het vrijwel elke snelwegafslag raak.
Een vriendin, op weg naar Parijs, reed langs het dorp Deerlijk. ‘Het zou een deerlijke vergissing zijn je hier niet op te wijzen’, appte ze. Prachtige dorpsnaam inderdaad, Deerlijk. Wat een treurnis zal het daar zijn! Je ziet zo de romans van Dimitri Verhulst voor je.
Deerlijk betekent bedroevend, ellendig en wordt in deze tijd vooral nog gebruikt in combinatie met vergissing of het werkwoord zich vergissen. Het heeft dan vooral een versterkende betekenis: zich deerlijk vergissen betekent zich heel erg vergissen.
Oe, als je dit leuk vindt dan moet je zeker het boekje Kunt U Breukelen? eens bekijken! Of de online versie (deel 2, deel 3).
“AMMERZODEN (zn, mv) De kleine klontjes die zich vormen in bedorven melk.”
“KALE KLUFT (bn, zn) Kapsel waarbij boven het ene oor een lange pluk is gekweekt die bovenlangs naar het andere oor gevoerd wordt.”
“MECHELEN (ww) Het toonloze fluiten en en neuriën door erg boze mensen.”
En dergelijke.
Bron Wikipedia.
“Over de verklaring van de naam Deerlijk zijn de naamkundigen het niet eens. Volgens de meest gezaghebbende onder hen, Maurits Gysseling, is de naam Deerlijk een Gallo-Romeinse nederzettingsnaam, namelijk Thrasiliacas, afgeleid van de Germaanse persoonsnaam Thrasilo, gecombineerd met het Latijnse achtervoegsel -iacas. Deerlijk zou dan betekenen “nederzetting toebehorend aan Thrasilo”.[1] De oudste schrijfwijzen die men in de documenten aantreft, zijn Derlike (1070) en Tresleca (1111).[2] Later, in de 17de, de 18de en de 19de eeuw treft men ook zeer frequent de benaming D’Eerlyck aan in zowel krantenartikels en pamfletten als in officiële teksten zoals verslagen van de rechtbank (de vierschaar).”