Het is een mooi beroep, docent, werkelijk waar. Maar vraag een willekeurige docent wat de minpunten van het vak zijn en het antwoord zal luiden: de rompslomp van de administratie van cijferlijsten, toetsmatrijzen, tentamenvoorbladen, nakijkformulieren. Vroeger deden we het met pen en papier, nu hebben we een digitale leeromgeving, maar voor de hoeveelheid werk maakt het niet uit.
‘Ik krijg het op mijn héupen van dat bureaucratische gedoe,’ riep vandaag een collega vertwijfeld en luidkeels uit. Bijval was haar deel, gruwel bij de ene helft, berusting bij de andere helft. Die paarse krokodil krijgen we nooit meer weg uit het onderwijs…
Het op je heupen krijgen kan twee dingen betekenen: ‘plotseling heel veel energie krijgen’ (de gekke vijf minuten) of ‘heel erg chagrijnig worden.’ De collega gebruikte de uitdrukking in de laatste betekenis.
De herkomst van de uitdrukking is niet eenduidig. Sommige bronnen melden dat ‘het op je heupen krijgen’ uit de bijbel stamt. Anderen menen dat het verwijst naar jicht, pijn in je heupen waar je goed humeurig van kunt worden.
Bron: Onze Taal
De relaties zoals Onze Taal die bij deze prachtige uitdrukking legt – Oude Testament en jicht – overtuigen met niet. Mijn al lang geleden overleden moeder gebruikte ‘m in de sfeer van vrouwen / meisjes, in de zin van ergens de vaart in zetten..niks humeurigs, maar in positieve zin, prijzend. Bijvoorbeeld na luiwammessen of dromen ineens toch hard aan de slag gaan, een keuze maken. Volgens mij zijn het vrouwenheupen.. die voor het moederschap kiezen. Een oerkeacht, voluit. Niet willen uitstellen, rekken tot hun 35 plus..
Verroest, Lisette. Ik lees nu pas je fraaie intro…ja, jullie pracht vak is pittig (gemaakt, door foute krachten en ontwikkelingen) Maar je collega pleegt contaminatie ; -) zenuwen speelden op bij – naar ik lees – haar. Ben dan ook benieuwd naar wat jullie vrouwen vinden van, nee, voelen voor mijn duiding..het Engelse ‘gut feeling’ betreft eveneens het middenrif!
Ik houd het op de bijbelse oorsprong!
Je vermeldt een contaminatie, maar die zie ik even niet?
Dank Lisette,
Ik denk dat “de zenuwen kreeg van”, aka “een sik krijgen van” (maar da’s moeilijk voor een vrouw, in zijn algemeenheid; wel een overdrachtelijke 🙂 voorts: “de/het rambam krijgen” – en daarmee zitten we fiks in de Oud-Testamentische hoek, schiet me te binnen.. https://onzetaal.nl/taaladvies/krijg-de-rambam
Dat je collega naar ik hoop af en toe tureluurs van de verwording van het onderwijssysteem kan ik me levendig voorstellen. ‘Le chargin’ voelen opwellen ook.
Voor mij is dat Ouwe Testament met Boek Ezechiël geen blijvende oerkracht geweest – wel ben ik als historicus en pre-Mammoeter – telkens weer prettig getroffen hoe prachtig raak onze voorouders hun woorden hun woorden = gevoel/mening wisten te kiezen. Ben benieuwd of je collega of ze ook zo van taal houdt. En misschien wel mijn intuïtieve analyse snapt… :- ) Die ik overigens ook maar eens ga voorleggen aan andere taalwebstekken.
Vooruitziend,
Wil
Excuses voor de diverse syntactische vauden…dat tikken op zo’n telefoonschermpje hè. Ik word er … uh… gallisch van, krankjorum, joef, apezuur, ’t heen en weer, spaans benauwd, ’t leplazerus,
Maar mij te ver gaat, en ik citeer:
(…)”In Ezechiël 21:17 staat: “Schreeuw het uit, mensenkind, en sla je op je heup, want het zwaard treft mijn volk, het verwondt Israëls vorsten, mijn volk wordt door het zwaard geveld.” Want dan vrees ik dat de Blauwe Wagen me komt ophalen hehe.
Dol op woordspelen,
W