‘Bah, deze koekjes zijn slof’, zei iemand uit Zwolle. ‘Hè, bah ja’, beaamde iemand uit Wageningen. Toen ik in een koekje beet, snapte ik wat ze bedoelden. De koekjes waren zacht.
Ik ken het woord slof als een zelfstandig naamwoord voor een pantoffel en een verpakking sigaretten, maar ik kende het niet als bijvoeglijk naamwoord. Slof blijkt dialect voor verflenst te zijn. Maar of het woord in deze betekenis wijdverspreid is, kon ik niet vinden.
Hoe dan ook: ik vind het een prachtig woord en neem me voor om het ook eens te gaan gebruiken. Hoewel koekjes bij mij eigenlijk niet snel slof worden…
Dit viel me jaren geleden al op, heel veel mensen kennen deze betekenis wel, maar het staat (stond) niet in de DvD. Ik kom zelf uit Twente, en ook in Apeldoorn is het bekend.
Slof staat in die betekenis wel in de Van Dale van 2005 en zonder dialect-label: (van koekjes) slap en oud
Ook in west Overijssel is het een normaal gebezigd woord wat vooral ivm koekjes wordt gebruikt. Ik ken in het ABN geen woord wat precies uitdrukt wat ” slof” aangeeft.
In West-Friesland zijn de koekjes dan bol.
En onze plaatselijke banketbakker heeft een aardbeienslof in de aanbieding.
Slofbrood kende ik wel, maar van een aardbeienslof had ik nog nooit gehoord.
Ik ook niet, maar bekend is wel de krentenslof (vooral met Kerstmis en Pasen en al dan niet met spijs). Slofbrood is volgens de Van Dale een langwerpig klein tarwebrood. En er bestaat dus kennelijk sloffendeeg voor een soort van (ovaal) gebak zoals voor een aardbeienslof. Google op afbeeldingen.
Het verband tussen ‘aardbeien’ en ‘slof’ is bij mij geen aardbeienslof maar een ‘slof aardbeien’:een langwerpige lage spanen mand waar vroeger aardbeien in verkocht werden.
In Heemskerk N-H was een slof aardbeien inderdaad een mandje van ca. 40x15x15 cm waar zo’n twee kilo aardbeien in gingen. Die sloffen pasten met een paar samen in kratten die zo naar de veiling in Beverwijk gingen. De mooiste aardbeien lagen natuurlijk bovenop, maar bij de veiling keken ze af en toe wel of de rest ook goed was.
Ja dat is waar, er zat 2,5kg in en vaak kon je ze kopen langs de Rijksstraatweg naar Castricum voor plm 5gulden dacht ik.
Vandaag schreef Sylvia Witteman een stukje in de zaterdagkrant van de Volkskrant over woorden die je niet vaak meer tegenkomt: Sloffe koekjes.
http://s.vk.nl/t80a6-a4348403/
Daniel Lohues schreef er prachtig liedje over:
Mooi lied!
Als b.v. handdoeken of theedoeken licht vochtig zijn, noemen wij dat in Drenthe slof.