Ik ben weer terug op de Hogeschool. In de anderhalf jaar dat ik elders werkte, blijkt het jargon veranderd. Een van de (voor mij) nieuwe woorden is ‘iteratie’. Ik kom het elke dag in verschillende varianten tegen. Van ‘twee- tot driedaagse iteraties’ tot ‘iteratief onderzoek’. Iteratie is een ander woord voor ‘herhaling’. Collega Lisette vond iteratie in 2014 al irritant. Ik wind me er met terugwerkende kracht met haar over op: waarom heeft dit woord in godsnaam zijn intrede gedaan in het onderwijs?
we zijn echt heel agile bezig
Je kan je niet met terugwerkende kracht opwinden. Je kan je er enkel *alsnog* over opwinden, wat niet wegneemt dat het inderdaad een irritant woord is.
Je kunt niet kannen, je kan enkel kunnen. 😉
Je terugkeer naar de Hogeschool en dit blogje zijn ook iteratief.
Waarom?
1. omdat het gewichtig klinkt
2. omdat sommigen het (gegarandeerd) niet of verkeerd verstaan.
Altijd meegenomen in een onderwijsomgeving, niet? (zucht ik met bezwaard gemoed).