Mores, meervoud van mos, is Latijn voor ‘zeden, goede manieren, gebruiken’.
Bij studentenverenigingen, corpora in het bijzonder, krijgen de nieuwe leden de (vaak ongeschreven) gebruiken tijdens de ontgroening met de paplepel ingegoten. Zo leren ze dat ze zich buiten de sociëteit normaal moeten gedragen: de zogenoemde ‘externe eer’.
Leden van het Groningse Vindicat – het afgelopen jaar al vaker in opspraak – lieten zich aan dat mos niks gelegen liggen: de blagen (mooi woord!) misdroegen zich in een sushirestaurant. Sanctie: de Bestuursbeurs wordt opgeschort.
Omdat ‘iemand mores leren’ meestal wordt gebruikt na een misdraging, verschoof de betekenis van dit spreekwoord van ‘iemand leren zich te gedragen’ naar ‘iemand scherp terechtwijzen, straffen, ervan langs geven’. (bron: Onze Taal)
Vindicat begrijpt de maatregel, nu maar hopen dat de leden echte fatsoensrakkers worden.
Hoe mooi kan Nederlands en Latijn zijn! Vooral spreekwoorden en gezegden. Minder mooi is het gedrag van de Groningse Vindicatleden bij het sushirestaurant. En wat voorspelt dat voor de toekomst? Stel dat ze aan afstuderen toekomen, welke posities gaan ze dan bekleden?! Wij leren dat ‘Jong geleerd, oud gedaan is’. Als deze uitdrukking nog steeds geldt, dan voorspelt dat weinig goeds. Want kunnen deze Vindicatleden (jongens of ook meisjes??!!) nog BIJleren en inmiddels AANGELEERD gedrag nog AFleren?! Misschien kunnen we ze het beste naar een HONDENtraining sturen (die ze wel ZELF moeten betalen).
En gaan ze de AANGERICHTE SCHADE ook nog UIT ZICHZELF vergoeden? Dat is materiële schade en immateriële schade. En die lijken beide best groot te zijn. Ik weet niet precies wat ze allemaal uitgespookt hebben, maar de schade voor de eigenaar van het sushirestaurant en voor medewerkers kan behoorlijk in de papieren lopen, lijkt me.
Of moet de eigenaar van het sushirestaurant hier zelf allemaal achteraan gaan? Naar de politie, afwachten wat het OM (Openbaar Ministerie) gaat doen, advocaat in de arm nemen (wat gaat deze voor kosten in rekening brengen, ‘no cure no pay’ mag voor zover ik weet nog steeds niet in Nederland terwijl dit de best mogelijke financieringsvorm is) en wat gaat gaat de rechtbank doen, die ‘de kwaliteit’ voor zover ik weet ook nog steeds niet op orde heeft. En hiermee lopen de kosten voor de eigenaar van het sushirestaurant alleen maar (in rap tempo) op. Kosten zijn dus voor de eigenaar o.a. de kosten in geld en de alternatieve besteding van zowel dat geld als het tijdsverlies waarin de eigenaar andere dingen had kunnen doen, bijv. geld verdienen of lekker ontspannen.
Waar ‘met elkaar eten in een restaurant’ wel niet allemaal toe kan leiden.