Ik dacht altijd dat het ‘verfromfraaid’ was, tot op de dag van gisteren. Opeens corrigeerde een collega IZOMW’er me: ‘verfomfaaid is het’ – gelukkig hoorde ons lijdend voorwerp het niet.
Hoe raakten we in dit gesprek? We zaten in een niet nader te noemen Aziatische afhaaltent en opeens spotte ik een dame op leeftijd met grijs piekhaar, strenge bril, wijde zwarte jas. ‘Sprekend mijn schoonmoeder, maar dan de verfromfraaide versie’, fluisterde ik.
Enfin. Verfomfaaid betekent verkreukeld of verfrommeld. In het Nederduits gebruikten beroemdheden als de Gebroeders Grimm het werkwoord ‘verfumfeien’ om aan te duiden dat iemand zijn tijd aan het verdoen was met muziek en dans, met name in de kroeg. Verfumfeien was geen lang leven beschoren bij onze oosterburen, maar het afgeleide bijvoeglijk naamwoord ‘verfomfaaid’ mag zich volgens de fijne website Taalvoutjes.nl ‘in Nederland nog op veel aandacht verheugen’. En van de oorspronkelijke betekenis ‘verkwisten’ werd het een klein sprongetje naar de huidige betekenis.
Saillant detail: mijn schoonmoeder gaf me deze zomer een make-up cursus cadeau omdat ze vindt dat ik me ‘zo ontzettend slórdig opmaak’..
Ik heb het ook lang bij het verkeerde eind gehad. Ik denk dat veel mensen de associatie met verfrommeld hebben. Dan heb je al één r naar binnen gesmokkeld. En het is dan niet zo raar om de laatste lettergreep ook met fr te beginnen; het is volgens mij moeilijker om verfromfaaid dan om verfromfraaid te zeggen. Om het helemaal af te maken zou ik frerfromfraaid willen suggereren. 😉
Lekker met z’n allen verfRomfRaaid blijven zeggen, dan wordt het op den duur vanzelf goed i.p.v. fout. :-))
Persoonlijk vind ik dat het even gemakkelijk is “verfomfaaid” uit te spreken als “verfromfraaid”. Laat verfomfaaid nu de correcte schrijfwijze zijn en dan is de keuze toch vlug gemaakt.