‘God zeg, hoe heet -ie ook alweer’
‘Het ligt op ’t puntje van mijn tong’
‘Ja, ehh dinges, huppeldepup’
Collega S hoorde twee vrouwen met elkaar praten. Hij vroeg in de docentenkamer wie het woord ‘huppeldepup’ wel eens gebruikte. ‘Dat is niet echt mijn stijl’, zei collega F, smalend. Een ander, collega J, gebruikte het juist frequent.
Een synoniem voor huppeldepup is ‘dinges’ of ‘hoe-heet-het’ en je kunt het gebruiken als je niet op een naam kunt komen. De oorsprong van het woord is lastig te vinden in de krochten van het wereldwijde web. Wel is ‘huppeldepuppel’ opgenomen in Hugo Brandt Corstius’ Opperlande taal- & letterkunde, waarin lijvig wordt verteld over een Leidse geschiedenisprofessor die ooit het spelletje ‘aars-baars’ bedacht en vervolgens verschijnt een opsomming van meerdere ‘inwendig rijmende woorden’ waaronder, maar natuurlijk, ‘huppeldepuppel’. Leest u het gehele verhaal gerust hier nog eens na.
Ik ken Huppeldepup als de aap uit Roald Dahl’s klassiekers De Reuzenkrokodil en De Griezels, maar het blijkt ook een alleraardigste schoenenwinkel voor dames en kinderen te zijn, een kinderdagverblijf in Leeuwarden en een puppyschool in Buinerveen, of all places.
Of wellicht leuk om een keer met ehh huppeldepup naar Huppel The Pub te gaan?
‘
Ai! puBBB
Dank voor je alertheid!
haal ze allebei maar weg (en deze ook)
“dinges” als betekenis van huppeldepup, mij niet gelaten. Wij gebruikten het woord eerder in een context als “Heb je nu nog niet gedaan met je huiswerk? Huppeldepup, naar je kamer”. De betekenis had dan iets van, “haast je maar, maak voort met dat karwij”. Maar dat zal wel heel erg plaatselijk zijn zeker?
Hoe plaatselijk is dat dan, als ik vragen mag? Want “mij niet gelaten” en “heb je nu nog niet gedaan” klinken mij niet erg Nederlands in de oren. (En karwij zal wel een tikfoutje zijn.)
Je hebt een punt. “voor mij niet gelaten” is allicht correcter.
Ik bedoel met plaatselijk eigenlijk: uit welke plaats (of streek)? 🙂
Vlaams-Brabant.
‘