Selecteer een pagina

Zo, daar zijn we weer. Uitgerust van een zalige vakantie (joe, het onderwijs) waagde ik me vanochtend na vijf weken weer op het Amsterdamse fietspad. En kon nog nét stoppen voor twee Spaanse toeristen met een Amsterdammuts die stoned en gierend van de lach uit hun Airbnb kwamen rollen met een koffer met een onwillig wiel. De man achter mij op het fietspad zag ze te laat en schampte de koffer waarbij hij zijn knie bezeerde. In tegenstelling tot de Spaanse jongens vond hij dat totaal niet grappig: “Optyfen! This is a fietspad, yes? For the bike. Oprotten, oplazeren, wegwezen.”
De toeristen kregen nu echt de slappe lach maar bereikten gelukkig toch de stoep met hun koffer.
Maar de man was nog niet klaar: “Sodemieter op, klojo’s. Opflikkeren. Weg! Smeer m! Moven. Hoepel op.”
Waarop deze synoniemenkoning zelf gelukkig ook afnokte, de plaat poetste, zich wegscheerde, opstapte en verdween.
Zelf zwaaide ik nog even naar de Spanjaarden (adios jongens), ging weer eens verder, taaide af, koos het hazenpad en vertrok.
Nu ben ik wel weer aan vakantie toe.