Er is weinig zo lekker als een rondje huizen kijken op Funda. Vooral op momenten dat ik het eigenlijk heel druk heb, gaat er niets boven een halfuurtje ongegeneerd loeren in andermans woon- en slaapkamers – wat trouwens ook het leukste is van dat hele online onderwijs.
De letters HOME in de vensterbank, de strategisch geplaatste koffietafelboeken, plus de wetenschap dat alle rondslingerende zooi voor de foto naar de andere kant van de kamer is geharkt: heerlijk.
Waar ik vooral vrolijk van word is het typische makelaarstaaltje. Funda is een feest voor iedereen die van taal houdt, in het bijzonder van ronkend verkopersjargon. In gedachten zie ik altijd een tikje corporale dertiger in een Suit Supply-pak, die mij handenwringend probeert warm te maken voor ‘de riante living’ en de keuken ‘met moderne inbouwapparatuur’.
Verder valt op dat makelaars een uitzonderlijk grote voorkeur hebben voor de woorden ‘welke’ en ‘middels’. Zo zag ik voorbijkomen: ‘Geweldig appartement welke direct te betrekken is. (…) Middels de entree van het appartement bereikt u de royale hal. (…) Vanuit deze riante kamer heeft u een prachtig uitzicht middels de erker aan de voorzijde.’ Vanwaar die fetisj met dat malle, ambtelijke taalgebruik?
Bij een huis in het duurdere segment (over jargon gesproken) staat: ‘In de hal treft u een separaat toilet met fontein (…) Op de vierde verdieping is de woning voorzien van een fijne zolderkamer, welke thans in gebruik is als kantoor- en logeerruimte.’ Ik denk dat er überhaupt geen mensen zijn van na 1948 die het woord ‘thans’ nog gebruiken.
Het is een veelvoorkomende misvatting dat je extra professioneel overkomt als je dure woorden gebruikt. Ik word er een beetje lacherig van, terwijl dat me juist niet de bedoeling lijkt. Iemand die mij een huis wil verkopen met de tekst ‘Geheel onder architectuur verbouwd tot in de details’ kan ik, eerlijk gezegd, niet heel serieus nemen. Klinkt lekker, maar wat stáát er in godsnaam?
Wel jammer van dat huis van 1.6 miljoen. Ik zag mezelf al helemaal zitten in mijn riante living.
Leuk, ik heb genoten en gelachen.
Lommerrijke omgeving is ook zo’n mooie.
Het is er in ieder geval niet lommerdrijk.
Oude stijlkenmerken: schrootjesplafond, enkel glas en scheeflopende vloeren.
🤣
Waar ik altijd zo om moet lachen: ‘op een levendig punt’. Ik zie de auto’s al voorbijrazen.
Deze taal komt uit ons deftige en fatsoenlijke verleden, toen mijn moeder deze correcte taal gewoon leerde op de lagere school. Het was vroeger vrij normaal om ’thans’ te gebruiken in schoolboeken. Persoonlijk waardeer ik dat taalgebruik wel, geeft aan dat iemand veel gelezen heeft en een uitgebreider vocabulaire daar aan over gehouden heeft.
Ik zie deze taal dan ook liever dan de veelal onnodige Engelse woorden die nu te pas en te onpas gebruikt worden. Gebruikers ervan doen dit doorgaans om iets spectaculairder te laten klinken dan het eigenlijk is: ‘living’ (huiskamer) ‘design’ (ontwerp) ‘close’ (hecht/innig) OMG!! (Och, hemeltje/oh, mijn god) ‘shinen’ (glinsteren/stralen/schijnen) ‘manager’ (chef).
De eigen taal is iets wat ieder mens feilloos onder de knie zou moeten hebben.
‘Fun-fact’: Fransen kunnen boeken van 400 jaar terug nog lezen.