Tot ons grote verdriet is maandagochtend vroeg onze collega-docent en medeblogger Erika Arps overleden. Ze was pas 55 jaar. Erika was een taalliefhebber pur sang en leverde sinds 2017 met enige regelmaat bijdragen aan ons blog. Vorig jaar moest ze vanwege ziekte een tijd afhaken, maar aan het begin van dit collegejaar pakte ze de draad weer op. Opgewekt en vol goede moed, zoals Erika altijd opgewekt en vol goede moed was. Haar bijdrage eind september zou haar laatste zijn. We verliezen een kundige, hardwerkende en bovenal ontzettend fijne collega. We wensen haar gezin, familie en vrienden veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Recente berichten
Recente reacties
- Ladybug op Er is een tijd van komen en …
- Paul van der Bijl op Er is een tijd van komen en …
- Ladybug op Er is een tijd van komen en …
- Wieb Bijl op Er is een tijd van komen en …
- Leny Tervoort op Er is een tijd van komen en …
Archieven
Categorieën
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
Veel sterkte voor iedereen die Erika gekend heeft.
Innige deelneming aan haar familie.
Mijn condoleances voor al Erika’s naasten. Ze was zo’n leuk en aardig mens, en ook echt een vakvrouw. Wat vreselijk dat ze maar 55 is geworden.
Gecondoleerd met jullie collega, ook voor haar familie en iedereen die haar kende.
Ik zocht op de blog of ik haar stukjes kon vinden, maar dat lukte niet. Wel vond ik daarna via Google een (verborgen?) linkje naar een overzicht van haar stukjes op ikzegookmaarwat. Ik las toen wel mee, maar reageerde in die periode niet, mooie bijdragen. En in de slipstream van Google las ik dat ze in het verleden werkzaam was als bladenmaker bij Sanoma (adjunct-hoofdredacteur Flair) en later zelfstandig verder ging, onder andere als hoofdredacteur van het magazine Mind. Niet oud geworden, maar wie weet zijn we nog niet klaar na dit leven, sinds een paar jaar is dat voor mij niet meer ondenkbaar, dus: Goede reis!
https://www.ikzegookmaarwat.nl/author/erika
💚 Wat een mooi mens, die Erika. We gaan haar missen!
Ik ken Erika vanaf de tweede klas van de lagere school – bijna 50 jaar. Ik ervoer de band die we als kinderen hadden als bijzonder- als veertigers hebben we nog herinneringen opgehaald. Ze was heel speciaal – keek altijd dwars door me heen, was slimmer, creatiever, sneller dan ik. Ik genoot daar van. Haar ikzegookmaarwat-stukjes lieten ook haar humor zien. Ja, het bericht van haar overlijden voel ik als beving in mijn hele lijf. Mijn herinnering aan Erika is levend, ook na 50 jaar. Ik ben er dankbaar voor.
Wat een fijne reactie van jou, Robert Jan. Ik herinner me je van de Hofdijckschool als klasgenoot van Erika. We hebben heel veel reacties gehad op het overlijden van Erika en en er worden mooie herinneringen gedeeld, zoals deze van jou. Het is verschrikkelijk dat we haar moeten missen, maar het is heel fijn om te horen wat ze voor zoveel mensen gedurende haar leven heeft betekend. Ik snap het heel goed; ze was een leuk, grappig en bijzonder mens. ik ben ook dankbaar dat Erika mijn zusje was. Laten we haar blijven herinneren en het leven vieren, ook voor haar; ze was zo graag bij ons gebleven! Hartelijk groet, Annette Arps
Erika was een fantastische vrouw. Altijd positief, vol leven, vol liefde.
Apetrots op haar zoons. Gelukkig met hen en met haar man. Strijdbaar in haar ziekte. Een harde werker en een professional; ik mocht geweldige jaren met haar beleven toen ze bij Flair adjunct-hoofdredacteur was en wij intensief samenwerkten.
Erika had nog zoveel te leven en zoveel te geven. Het is keihard dat dit haar en haar gezin niet gegund is. Ik wens Reinier, Otmar en Tjeerd alle kracht van de wereld om zonder Erika verder te gaan.
Ik zal Erika nooit vergeten, en koester haar in mijn hart.
Leontine van den Bos, ex-hoofdredacteur FLAIR
Ik heb de eer gehad om haar een klein beetje te mogen kennen. Zij wist me door haar oprechtheid, pure interesse en humor direct te raken. Rest in peace Erika, alle sterkte voor haar familie en vrienden toegewenst.
Het was kort dat ik je heb meegemaakt (feb. 2020), maar mijn levenlang zal ik je herinneren.
Dankjewel voor wie je bent lieve, grappige, getalenteerde Erika.
Alle mensen die jou lief hebben, wens ik heel veel sterkte.
Ik ken Erica als vrolijke, lieve en enthousiaste collega bij Sanoma. Later kwam ik haar nog af en toe tegen in de buurt. Een bijzondere en warme vrouw. Ik wens de familie heel veel sterkte in deze intens verdrietige tijd.
Ik heb Erika in mijn laatste jaar, van wat toen nog MIC heette, als begeleider gehad binnen de specialisatie ondernemerschap. Destijds heeft ze bij mij en een teamgenoot van mij zo’n indruk achtergelaten dat dit bericht erg verdrietig is om te lezen. Ze was extreem betrokken, herkende waar je sterktes lagen en was extreem fijn om door begeleid te worden. Onder leerlingen werd ze als top vrouw gezien.
Heel veel sterkte aan de familie.
Ik kwam er heel toevallig achter dat Erika is overleden en schrik hier enorm van. Ik was een klasgenote van Erika op de Hofdijckschool en soms speelden we samen. Ze heeft me nog een keer geholpen toen ik mijn topografie overhoring was vergeten; ik ben toen om 0800 uur ‘s-ochtends naar haar toe gegaan waarna ze de stof er bij me in heeft gestampt. Later hebben we via Schoolbank nog wel eens contact gehad. Ik herinner mij haar als geestig, scherp en authentiek. Ik ben bedroefd dat ze zo jong is overleden en ik wens de familie en vrienden heel veel sterkte!