De TLJ-techniek

door Judith van den Dries | 8 september 2016 | Taal | 2 reacties

Zie dit beeld:  een volle treincoupé op donderdagmorgen in de spits. Mensen staan en checken stilletjes hun mobiel  maar ergens in die volle ruimte zijn  twee jonge moeders druk in gesprek. Tenminste:  een van die twee is volop aanwezig vooral door de manier waarop ze spreekt. Deze vrouw hanteert een techniek die me al vaker is opgevallen en die ik  de TLJ-techniek noem. Ik hoor die vooral bij jonge, drukke managermoeders.

Hoe gaat het in zijn werk? Ongeacht het onderwerp, neemt de vrouw elke keer na een of twee zinnen een teug lucht (TL) en zegt dan  tegelijkertijd JA (J).  Zo’n ‘ja ‘komt dan van heel diep en houdt het midden tussen een tevreden zucht en een kreun. Het resultaat is wisselend qua lengte: ze produceert heel korte maar af en toe ook een langgerekte TLJ.

Het wordt nog beter als er naast genoemde techniek een aanvulling komt in de vorm van heel snel uitgesproken jajajaj of  en een enkele neeneenee.

Bij Sloterdijk stappen veel mensen uit en kan ik de dame in kwestie zien. Pittig gesticulerend en met rode konen en dan steeds die diepe klankgrom. Ik ga thuis oefenen denk ik.