Selecteer een pagina

Het moet op je groeien

Uit de rubriek ‘Stijladvies’ in het Volkskrant Magazine van 9 september: ‘Het moet even op je groeien.’ Pardon? Op deze lezer groeit hooguit haar. Geen Libertybloemetjes. Daar zou ik trouwens niet aan kunnen wennen, hoe hip ook. 

Het voltooid deelwoord verdwijnt: een quiz

Stel, u bent de oplader van uw telefoon kwijt. U verschuift wat stapeltjes kranten, u loert eens onder de bank, maar het ding is niet te vinden. Nu ja, u gaat maar eens een kop koffie zetten, hij zal wel boven water komen.
Dan komt een van uw kinderen triomfantelijk de kamer binnen met uw oplader en de woorden: “Ik vond de oplader!” Wat zegt u?

  1. “Bedankt, schat!”
  2. “Bedankt, schat! Waar was-ie nou?”
  3. “Bedankt, schat! Maar het is: ‘Ik heb de oplader gevonden’, niet: ‘Ik vond de oplader’. Wat is dat toch met dat verdwijnende voltooid deelwoord? Ik hoor die rare formulering steeds vaker. Zou het de invloed van het Engels zijn? Van slap vertaalde ondertitels? ‘Mom, I found the charger!’ Laatst nog, op Twitter, zei iemand: ‘To kill a mockingbird, dat las ik nooit’. Dat is toch niet logisch! Gisteren las ik het niet, vorige week las ik het niet, en zelfs vorig jaar las ik het niet? Je bedoelt: ‘Dat heb ik nooit gelezen!’ En dan zeggen mensen: ‘Maar het is korter’. Ja, hállo, hij vind is ook korter dan hij vindt, maar dat is wel fout hè. En trouwens … hé … ben je daar nog?”

DE UITSLAG:

  1. U bent een vriendelijke ouder, maar u bent volgende week wéér uw oplader kwijt.
  2. U bent een vriendelijke ouder en u hebt een onderzoekende houding. Ga zo door.
  3. U bent een taalblogger voor ikzegookmaarwat.nl. Fijn voor u, maar ook voor uw omgeving!

Woord van de dag: boosheidsverschijnsel

Een vriendin vroeg me gisteren hoe het ging. Ik antwoordde: ‘Mwah, wat kloterig vandaag.’ Toen ik dat vanochtend teruglas, voegde ik eraan toe: ‘Ik mopperde. Het komt wel goed.’ Waarop zij sms’te: ‘Mopperen mag. Mooi woord ook. Ga ik vandaag ook eens doen.’

Aha, dacht ik, in mopperen zit een blogpost. Mopperen is volgens Van Dale ‘brommend zijn ontevredenheid uiten’. Verder googelend stuitte ik via encyclo.nl op een nog mooier woord: boosheidsverschijnsel. Dat verschijnsel kent talloze synoniemen waarover ik me verkneukelde: brommen, semmelen, razen, snauwen, foeteren (ook een mooie!). Zich verkneukelen, zou dat te boek staan als ‘tevredenheidsverschijnsel’?

Iteratie deel 2

Ik ben weer terug op de Hogeschool. In de anderhalf jaar dat ik elders werkte, blijkt het jargon veranderd. Een van de (voor mij) nieuwe woorden is ‘iteratie’. Ik kom het elke dag in verschillende varianten tegen. Van ‘twee- tot driedaagse iteraties’ tot ‘iteratief onderzoek’. Iteratie is een ander woord voor ‘herhaling’. Collega Lisette vond iteratie in 2014 al irritant. Ik wind me er met terugwerkende kracht met haar over op: waarom heeft dit woord in godsnaam zijn intrede gedaan in het onderwijs?